موسیقی ایرانی، به دلیل قابلیت‌های بالایی که دارد، از دیرباز مورد توجه نوازندگان بسیاری در سراسر جهان قرار گرفته است. یکی از سازهای مهم و پرکاربرد در موسیقی ایرانی، تنبک است.
تنبک (تمبک، دمبک، دندونک و ضَرب) یک ساز پوستی که از نظر سازشناسی جزء طبل‌های جام‌شکل به حساب می اید که از این خانواده می‌توان به سازهای مشابه مانند داربوکا در کشورهای عربی و ترکیه و همچنین زیربغلی در افغانستان اشاره کرد.در این مقاله از فروشگاه موسیقی بتهوون ما قصد داریم به معرفی بهترین نوازندگان تنبک ایران بپردازیم.
اصلا نگران نباشید، برای خرید تنبک می توانید از مشاوران مجرب فروشگاه موسیقی بتهوون مشاوره رایگان بگیرید تنها کافی است با شماره های درج شده در سایت تماس بگیرید.
بهترین نوازندگان تنبک
استاد حسین تهرانی
استاد حسین تهرانی در سال ۱۲۹۰ در تهران متولد شد و در سال 1366 چشم از جهان گشود. او به عنوان یکی از تأثیرگذارترین نوازندگان تنبک در تاریخ موسیقی ایرانی شناخته می‌شود.
او در سن 12 سالگی یادگیری تنبک نزد استاد حسین‌خان اسماعیل‌زاده آغاز کرد. ولی او استاد اصلی خود را ابوالحسن خان صبا می‌دانست زیرا نکات فراوانی از او آموخت.
- ضرب زدن با تم: تهرانی از تم (انگشت میانی و انگشت اشاره) برای ضرب زدن به تنبک استفاده می‌کرد. این تکنیک باعث می‌شد که صدای تنبک ظریف‌تر و زیباتر شود.
- ضرب زدن با ریز: حسین تهرانی از ریز (ضرب زدن سریع و پی در پی با انگشتان) برای ایجاد ریتم‌های پیچیده در نوازندگی تنبک به کار می برد.
- ضرب زدن با چوب: تهرانی از چوب نیز برای ضرب زدن به تنبک استفاده می‌کرد. این تکنیک باعث می‌شد که صدای تنبک بم‌تر و سنگین‌تر شود.
آثار منتشر شده:
- کاست «ضرب آهنگ» که در طرف اول او صدای لوکوموتیو را با تنبک ایجاد کرده‌است و در طرف دوم قطعهٔ زرد ملیجه را با سنتور استاد فرامرز پایور اجرا کرده‌است.
- کاست «ضرب اصول» هم کاری است از استاد پایور به همراهی تنبک استاد تهرانی که آهنگ زیبای «چهار مضرابی ماهور» اثر استاد ابوالحسن صبا هم در آن موجود است.
استاد محمد اسماعیلی
محمد اسماعیلی با نام اصلی «محمد علی اسماعیلی متین» متولد 4 شهریور در تهران است. ایشان یکی از شاگردان استاد حسین تهرانی می باشد که توسط دایی های خویش مرتضی و مصطفی گرگین‌زاده به تهرانی معرفی شدند. در سال ۱۳۳۷ در گروه‌های موسیقی وزارت فرهنگ و هنر شروع به کار شد و در ارکسترهای موسیقی ملی و گروه تنبک شروع به همکاری کرد و بعد از ۵ سال برای اجرای برنامه‌های موسیقی ملی و به قصد بیشتر شناساندن آن به کشورهای آفریقایی، آسیایی، اروپایی و آمریکایی مسافرت کرد و برنامه‌هایی اجرا نمود.
از سال ۱۳۴۳ در هنرستان موسیقی ملی شروع به تدریس کرد و در سال ۱۳۴۵ سرپرستی گروه تنبک وزارت فرهنگ و هنر آن زمان را به عهده گرفت. در سال ۱۳۴۳ به سمت هنرآموز تنبک در هنرستان موسیقی ملی به جانشینی استاد خود (حسین تهرانی)، آموزش تنبک را عهده‌دار شد.
استاد سیامک بنایی
متولد ۲۵ اردیبهشت سال 1336 در تهران است.از سال 63 آموختن تمبک را نزد استاد محمد اسماعیلی آغاز کرد و شیوهٔ نوازندگی او را ادامه داد . او از اعضای گروه موسیقی پایور،«ارکستر بزرگ مضرابی» به رهبری حسین دهلوی و نوازندهٔ تمبک «گروه شهنازی» و «گروه نوا» بوده‌است.
از سال 1366 با گروه نوا به سرپرستی مهرداد دلنوازی همکاری مستمر داشته است و تا اکنون در چندین برنامه به سرپرستی استاد فرامرز پایور حضور داشته است.او همچنین علاوه بر کوشش در انتشار کتاب های آموزش تمبک استاد تهرانی و آموزش تمبک استاد اسماعیلی،در ارکستر بزرگ مضرابی به سرپرستی استاد حسین دهلوی نیز فعالیت پیگیر داشته است.
استاد بهمن رجبی
بهمن رجبی متولد (زادهٔ ۷ اسفند ۱۳۱۸ در رشت)، نوازندهٔ صاحب سبک و مدرس تنبک اهل ایران است. از ابداعات او در تکنیک نوازندگی تنبک می‌توان به افزودن ۱۱ نوع ریز اشاره کرد.
از آثار شهرت یافتهٔ او در زمینه تکنوازی تنبک می‌توان به قطعهٔ «گفتگوی چپ و راست» اشاره کرد که در کتاب آموزش تنبک وی (جلد ۲) موجود است.
استاد محمود فرهمند
محمود فرهمند بافی در ۱۳ فروردین ۱۳۳۵ در تهران چشم به جهان گشود. او از ۱۰ یا ۱۲ سالگی به نقاشی و موسیقی به ویژه ریتم علاقه پیدا کرد و در سال ۱۳۴۷ به کمک کامران داروغه به کلاس امیرناصر افتتاح راه یافت و نواختن تمبک را نزد ایشان فراگرفت. او تدریس و نوازندگی در گروه‌های مختلف موسیقی را از همان موقع شروع کرد.
فعالیت‌های هنری محمود فرهمند:
- نوازندگی در ارکستر ژونس موزیکال ایران
- تدریس در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی، نوازندگی همراه با ارکستر سمفونیک تهران
- نوازندگی در ارکستر ملی، نوازندگی در جشن هنر شیراز
- همکاری با گروه‌های مختلف موسیقی همچون: عارف، مولانا، درویش، صبا، همایون، ارغنون و گروه فرامرز پایور
استاد مرتضی اعیان
مرتضی اعیان در سال ۱۳۲۵ خورشیدی در تهران و در خانواده‌ای هنردوست و هنرپرور به‌دنیا آمد. از کودکی به موسیقی علاقه‌مند بود و نزد استادان مختلفی، از جمله استاد حسین تهرانی، به فراگیری موسیقی پرداخت.
۱۲ساله بود که استعداد هنری‌اش در تنبک‌نوازی آشکار شد. با حمایت‌های پدرش که از علاقه‌مندان به موسیقی بود و تشویق و راهنمایی برادر بزرگ‌تر خود، که نوازندۀ ویولن بود، به کلاس استاد حسین خرسندی، نوازندۀ تنبک، راه یافت. وی در سن حدود پانزده‌سالگی، در برنامهٔ کودکان رادیو شروع به کار کرد ولی پس از یک سال، با هدف آموزش و تحقیق بیشتر در نواختن تنبک، رادیو ترک کرد. در سال ۱۳۵۱، به دعوت داریوش صفوت، به مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی ایران رفت و با افرادی چون حسین علیزاده، جلال ذوالفنون، داود گنجه‌ای، داریوش طلائی، محمد مقدسی، خانم مانی‌زاده و رضوی سروستانی همکاری کرد.
استاد حسین محبی
استاد محبی، از نوازندگان برجسته تنبک در ایران بود. او، در سال ۱۳۳۱ در اصفهان متولد شد. از کودکی به موسیقی علاقه‌مند بود و نزد استادان مختلفی، از جمله استاد جلیل شهناز و اکبر نوروزی، به فراگیری موسیقی پرداخت.
استاد محبی، در سبک‌های مختلف موسیقی ایرانی، از جمله موسیقی سنتی و موسیقی نوین، فعالیت داشت. او، در استفاده از ریتم‌های پیچیده مهارت داشت و همچنین، به نوازندگی چند ساز دیگر، از جمله سنتور و دف، نیز تسلط داشت.