آیا می دانید معروف ترین پیانیست های جهان کدامند؟ پاسخ ها را در مقاله معروف ترین پیانیست جهان می توانید بیابید. در این مقاله ما به معرفی 13 تا از معروف ترین پیانیست های جهان می پردازیم ، این نوازندگان شهرت خود را از طریق تکنیک های تحسین برانگیز و همچنین عجیب و غریب به دست آوردند. بینش زندگی آنها را به دست آورید تا به شما الهام بخشد تا به عادات نوازندگان بسیار موفق متعهد شوید. شاید روزی نام شما در یکی از این لیست بهترین پیانیست جهان ظاهر شود.
پیشنهاد می شود قبل از خرید پیانو دیجیتال حتما مقاله راهنمای خرید پیانوی دیجیتال از فروشگاه موسیقی بتهوون را مطالعه کنید.
پیانیست های معروف
1. مارتا آرگریچ
متولد: 5 ژوئن 1941
مارتا اهل آرژانتین بود و از سه سالگی شروع به نواختن پیانو کرد. پنج سال بعد، او اولین کنسرت خود را اجرا کرد. او در مسابقات مختلف از جمله مسابقه بین المللی موسیقی ژنو در سال 1957 برنده شد. علیرغم موفقیتش، او با یک بحران شخصی روبرو شد و نمی دانست که آیا باید به حرفه موسیقی خود ادامه دهد یا خیر. او سه سال نواختن پیانو را رها کرد، اما یکی از دوستانش به او انگیزه داد و پس از آن در ۲۴ سالگی با برنده شدن در هفتمین مسابقه بین‌المللی پیانو شوپن به شهرت رسید و باعث شد به لیست پیانیست معروف اضافه شود. زمانی که در دهه 1990 با سرطان مبارزه کرد و آن را شکست داد، با چالش دیگری روبرو شد. او از تبلیغات اجتناب می کند و کنسرتو و موسیقی مجلسی را به اجراهای انفرادی ترجیح می دهد. مارتا با میزبانی جشنواره ها و عضویت در هیئت داوران مسابقه به تبلیغ پیانیست های دیگر کمک می کند.
2. کلودیو آررو
متولد: 6 فوریه 1903
درگذشت: 9 ژوئن 1991
کلودیو، هنرمند شیلیایی پیانو، می‌توانست قبل از خواندن کلمات، موسیقی بخواند. او در چهار سالگی بر سونات های بتهوون تسلط یافت و اولین کنسرت خود را در پنج سالگی اجرا کرد. مادرش او را با پیانو آشنا کرد، اما هیچ نوازنده حرفه ای در خانواده وجود نداشت. او به اندازه کافی خوش شانس بود که از دولت شیلی برای ده سال تحصیل در آلمان کمک هزینه دریافت کرد. او تا 15 سالگی درس خواند اما پس از مرگ یکی از مربیانش این کار را متوقف کرد. استعداد و مهارتش او را قادر ساخت تا در سطح جهانی اجرا کند و اغلب به طور متوسط 120 اجرا در هر فصل انجام می داد. او آثار آهنگسازان مختلف را می نواخت اما عمدتاً به خاطر تفسیرهای بتهوون شهرت داشت. اگر زمانی به شیلی سفر کردید، به دنبال خیابانی با نام او در سانتیاگو باشید.
3. فردریک شوپن
تولد: 1 مارس 1810
درگذشت: 17 اکتبر 1849
شوپن یک کودک اعجوبه بود و تنها در هفت سالگی کنسرت می داد و پولونز می نوشت. او به عنوان آهنگساز، نوازنده و معلم پیانو مورد احترام بود. فردریک با یکی دیگر از نوازندگان بزرگ پیانو به نام فرانتس لیست دوست بود. او در طول زندگی خود با بیماری ها دست و پنجه نرم کرد و به دلیل زوال جسمانی اش، در سنین بالاتر، آثار کمتری نوشت. با این حال، تنها در 39 سال، شوپن کمکی باورنکردنی به دنیای موسیقی کرد. او کنسرتوها، قطعات مجلسی و غیره می ساخت و تمام آهنگ هایش شامل بخش هایی برای پیانو بود.
4. گلن گولد
متولد: 25 سپتامبر 1932
درگذشت: 4 اکتبر 1982
گلن گولد به عنوان مفسر استثنایی آثار کیبورد باخ شناخته می شد. این پیانیست محترم کانادایی در خانواده ای اهل موسیقی بزرگ شد و یاد گرفت که چگونه قبل از خواندن کلمات، نت بخواند. در سه سالگی، مردم متوجه شدند که او صدای عالی داشت و او در دوازده سالگی امتحان هنرستان خود را گذراند و بالاترین نمرات را در میان نامزدها کسب کرد. مخاطبان گلن را به خاطر سبک منحصر به فرد و ویژگی های عجیب و غریبش به یاد می آورند. جالب اینجاست که گلن به جای پیانو، تمرین ذهنی می کرد. او به جای اینکه فقط بازی کند، در حین اجرا هم زمزمه می کرد. گلن اصرار داشت که برای همه اجراها از یک صندلی خاص و کوچک – ساخته شده توسط پدرش استفاده کند. پایین بود، بنابراین به جای فشار دادن از بالا، کلیدها را پایین کشید. مزیت کنترل استثنایی کلیدها بود.
او تا 31 سالگی فقط در کنسرت ها اجرا می کرد زیرا می خواست روی ضبط های استودیویی تمرکز کند. در طول سال ها، گلن پس از مرگ چهار جایزه گرمی را از آن خود کرد. او در سال 2013 برنده جایزه یک عمر دستاورد هنری شد.
5. ولادیمیر هوروویتز
متولد: 1 اکتبر 1903
درگذشت: 5 نوامبر 1989
اولین معلم ولادیمیر مادرش بود و در سال 1912 شروع به تحصیل در کنسرواتوار کیف کرد. هشت سال بعد در اولین رسیتال انفرادی خود اجرا کرد. نوازندگی ولادیمیر به خاطر کیفیت صدایی که تولید می کرد و اینکه چگونه نوازندگی او می توانست تماشاگران را به وجد بیاورد خاطره انگیز بود. ولادیمیر که در آن زمان امپراتوری روسیه به دنیا آمد، تنها در 20 سالگی به شهرت جهانی دست یافت و با اجراهایی در برلین شروع شد. در نهایت او در سراسر اروپا و ایالات متحده بازی کرد و با بازی در آثار رمانتیک راخمانینوف و شوپن به شهرت رسید. اگرچه تماشاگران او را دوست داشتند، اما ولادیمیر به توانایی های او شک داشت و گاهی اوقات کسی مجبور بود او را روی صحنه فشار دهد تا از نظر فیزیکی اجرا کند. او دچار افسردگی شد و در طول زندگی حرفه ای خود برای مدت طولانی از اجرای برنامه دست کشید. با این حال، او حتی تا آخرین هفته عمرش، ضبط های زنده بسیاری انجام داد. او همچنین یک معلم پیانو بود، اما بسیار سخت گیر بود و اگر دانش آموزان پیشرفت نمی کردند، کار با آنها را متوقف می کرد.
6. لانگ لانگ
متولد: 14 ژوئن 1982
کارتون با ترکیبی از فرانتس لیست الهام بخش لانگ لانگ برای یادگیری نواختن پیانو شد. دروس او از سه سالگی شروع شد و در عرض دو سال به اجرای تلاوت عمومی و برنده شدن در مسابقات پرداخت. در کمال تعجب، معلمی او را به دلیل نداشتن استعداد در نه سالگی اخراج کرد. اما او تحصیلات خود را ادامه داد و در سال 1993 برنده مسابقه ملی پیانو Xinghai در پکن شد.
در سال 1997 پدرش او را به آمریکا برد و به زودی هم نوازندگان و هم منتقدان به استعداد او اشاره کردند. نوازندگی لانگ لانگ به عنوان استعداد، تکنیک استثنایی و کاریزمای او متمایز است. او در اوایل زندگی حرفه‌ای‌اش، نمایش‌های فروخته‌شده در مکان‌هایی مانند کارنگی هال و رویال آلبرت هال داشت. او هنوز در رویدادهای مختلف اجرا می‌کند، حضورهای تلویزیونی زیادی داشته و زندگی‌نامه‌ای به نام «سفر هزار مایلی» منتشر کرده است.
برای خرید پیانو آکوستیک از منو به دسته بندی پیانو مراجعه کنید همچنین با تماس به شماره 09121675387 می توانید از مشاوره رایگان برای انتخاب ساز از متخصصین فروشگاه موسیقی بتهوون بهره ببرید)
7. فرانتس لیست
تولد: 22 اکتبر 1811
درگذشت: 31 ژوئیه 1886
این پیانیست اهل مجارستان بود و آهنگساز و مدرس موسیقی نیز بود. او در طول زندگی خود بزرگان پیانو دیگری مانند هایدن و بتهوون را می شناخت. شیفتگی او به پیانو از شش سالگی و در حالی که پدرش را تماشا می‌کرد شروع شد و پدرش در هفت سالگی به او آموزش داد. در هشت سالگی اولین ساخته های خود را انجام داد و یک سال بعد در کنسرت ها نواخت. او از طریق اجراهای خود، حمایت مالی برای تحصیل موسیقی در وین پیدا کرد. تماشای نوازندگی ویولن پاگانینی، فرانتس را برای تبدیل شدن به یک نوازنده پیانو تشویق کرد. به خصوص در طول دهه 1840، او به عنوان یک پیانیست کنسرت اجرا می کرد. برای تماشاگران، حالات چهره و حرکات فیزیکی او سرگرم کننده بود. از آنجایی که پدرش اصرار داشت که از مترونوم استفاده کند، توانایی او در حفظ سرعت چشمگیر بود. او همچنین یک بیناخوان عالی بود. اجراهای او به اندازه کافی پول برای او به ارمغان آورد که بتواند به دیگران کمک کند و به حمایت از خیریه ها معروف بود.
8. ولفگانگ آمادئوس موتزارت
تولد: 27 ژانویه 1756
درگذشت: 5 دسامبر 1791
موتزارت که به اندازه‌ای مشهور است که تنها با نام خانوادگی‌اش شناخته می‌شود، به کیبورد و ویولن تسلط داشت. او در سالزبورگ بزرگ شد و در سه سالگی با تماشای پدرش لئوپولد که به خواهرش نانرل آموزش می‌داد شروع به یادگیری پیانو کرد. او به طور مستقل بازی کرد و در چهار سالگی پدرش نیز شروع به تدریس موتزارت کرد. استعداد موتزارت به زودی آشکار شد زیرا او قبلاً در پنج سالگی موسیقی ساخته بود. خواهرش متذکر شد که او حتی در کودکی چقدر بی عیب بازی می کرد و زمان را حفظ می کرد. لئوپولد در سال 1762 فرزندانش را برای اجرا به عنوان کودکان نابغه به تورها برد. در چند سال بعد، موتزارت به ایتالیا و سایر نقاط اروپا سفر کرد و در مقابل خانواده سلطنتی اجرا کرد و با موسیقیدانان بزرگ دیگری مانند باخ ملاقات کرد. سرانجام، استعداد او باعث شد تا افتخار خدمت به عنوان نوازنده در دربار سالزبورگ را به دست آورد. در جستجوی موقعیتی جایگزین با دستمزد بهتر، او به وین رفت، جایی که تا زمان مرگش در 35 سالگی در آنجا زندگی کرد. او تا آخرین روزهای زندگی خود آهنگ ساخت و بیش از 600 قطعه در طول زندگی خود خلق کرد.
9. آرتور روبینشتاین
تولد: 28 ژانویه 1887
درگذشت: 20 دسامبر 1982
آرتور از سال 1904 به مدت هشت دهه با استعداد خود تماشاگران را سرگرم کرد. کارشناسان او را یکی از بهترین بازیکنان شوپن می دانند. او پیش از این در دو سالگی خانواده خود را تحت تأثیر قرار داد و در حالی که کلاس‌های پیانو خواهرش را تماشا می‌کرد، آهنگ مطلق را به نمایش گذاشت. پدرش به او ویولن پیشنهاد داد، اما او در مورد یادگیری نواختن پیانو مصمم بود. حتی نوازندگان با استعداد آن زمان مانند جوزف یواخیم در چهار سالگی از استعداد آرتور شگفت زده شدند. اولین اجرای او تنها در هفت سالگی انجام شد و در 13 سالگی با فیلارمونیک برلین بازی کرد. این کودک اعجوبه در سال 1904 در پاریس و در سال 1906 در کارنگی هال بازی کرد. متأسفانه ایالات متحده از او استقبال چندانی نکرد. این رد منجر به خودکشی ناموفق شد و سپس شروع یک حرفه موفق را در لندن یافت. آرتور علاوه بر استثنایی بودن در نواختن کنسرتوهای انفرادی، در موسیقی مجلسی نیز عالی بود. او موسیقی های زیادی را که توسط آهنگسازان رمانتیک خلق شده بود ضبط کرد.
10. سرگئی راخمانینوف
تولد: 1 آوریل 1873
درگذشت: 28 مارس 1943
اگر چه در درجه اول آهنگساز است، کارشناسان سرگئی راخمانینوف را به عنوان یکی از بزرگترین نوازندگان پیانو در جهان نیز تضمین می کنند. عشق او به ساز در میزان ویژگی های این ساز در ساخته هایش آشکار است. سرگئی از چهار سالگی آموزش پیانو را آغاز کرد و در 19 سالگی قبلاً آهنگسازی پیانو و ارکستر به نام خود داشت. متأسفانه، منتقدان سمفونی شماره 1 او را دوست نداشتند و این انتقاد سال ها باعث افسردگی شد. خوشبختانه، درمان به او کمک کرد تا بر چالش های سلامت روان خود غلبه کند. او سرانجام به عنوان رهبر ارکستر و نوازنده پیانو در سراسر جهان اجرا کرد، اگرچه عمدتاً در نیویورک، جایی که پس از ترک زادگاهش روسیه در سال 1918 در آنجا ساکن شد. او تا سال 1942 تور برگزار کرد، اما سلامتی او به دلیل ملانوما بدتر شد و در سال 1943 در کالیفرنیا درگذشت. اگرچه سرگئی آهنگ های زیادی ضبط کرد، فیلم ویدیویی زیادی از او در حال اجرا وجود ندارد.
11. کلارا شومان
تولد: 13 سپتامبر 1819
درگذشت: 20 مه 1896
شوهر کلارا، رابرت، از شهرت بیشتری نسبت به او برخوردار بود، اما او در نوع خود یک پیانوی بزرگ بود. پدرش به او یاد داد که بازی کند و یک ساعت درس و دو ساعت تمرین روزانه را طلب می کرد. در یازده سالگی، او قبلاً به وین و پاریس سفر کرده بود. سال‌های نوازندگی کنسرت او بیش از شش دهه طول کشید و او یک معلم پیانو بود. بسیاری از مؤسسات موقعیت‌های او را پیشنهاد کردند، اما او تدریس در کنسرواتوریوم دکتر هوخ را انتخاب کرد، جایی که او تنها زن دانشکده بود.
12. رابرت شومان
تولد: 8 ژوئن 1810
درگذشت: 29 ژوئیه 1856
رابرت شومان تحصیل در رشته حقوق را آغاز کرد اما تحصیلات خود را برای ادامه موسیقی به امید تبدیل شدن به یک پیانیست فاضل رها کرد. متأسفانه او دست خود را زخمی کرد و اگرچه مردم هنوز او را به عنوان نوازنده پیانو یاد می کنند، اما در نهایت با آهنگ هایش به شهرت رسید.
13. لودویگ ون بتهوون
تولد: دسامبر 1770
درگذشت: 26 مارس 1827
بتهوون آهنگساز آلمانی بود اما به عنوان یک پیانیست فاضل مورد احترام بود. ویولن و ارگ هم می نواخت. پدرش، یوهان، از کودکی شروع به تدریس به او کرد. کریستین نیف یکی دیگر از آموزگاران مهم بود که به او کمک کرد اولین کار خود را در حدود 13 بسازد و منتشر کند.
بتهوون گاهی موسیقی تدریس می کرد، در ارکستر دربار می نواخت و برای کسب درآمد موسیقی می نوشت. متأسفانه، او تا حدی ناشنوا شد و فقط توانست صدای پایین و صداهای کر کننده را تشخیص دهد. علیرغم کاهش شنوایی، او برخی از باورنکردنی ترین موسیقی ها، از جمله نه سمفونی، یک کنسرتو ویولن و پنج کنسرتو پیانو را ساخت.