انواع گیتار آکوستیک

گیتارهای آکوستیک جایگاه ویژه ای در دنیای موسیقی دارند. آنها این توانایی را دارند که مخاطبان را چه در یک کنسرت و چه در یک اتاق کوچک خوابگاهی که به سختی گنجایش 5 نفر را دارد، مجذوب خود کنند.

چیزی که باعث می شود گیتارهای آکوستیک صدای خوبی داشته باشند، نوع بدنه، نوع سیم و اندازه آنها است. صدا از بدنه توخالی طنین انداز می شود و لحنی شفاف و ریتمیک ایجاد می کند.

با این حال، امروزه دسته بندی های مختلفی از گیتارهای آکوستیک در بازار موجود است. این گیتارهای آکوستیک دارای فاکتورهای متمایز کننده مختلفی مانند شکل بدنه، تونوود و سیم های مورد استفاده هستند.

بیایید انواع مختلف گیتارهای آکوستیک و زیرمجموعه‌های آن‌ها را به همراه ویژگی‌های منحصربه‌فردشان بشکافیم.

قبل از خرید گیتار آکوستیک پیشنهاد می شود مقاله راهنمای خرید گیتار آکوستیک را مطالعه فرمایید.

انواع مختلف گیتار آکوستیک

بیایید انواع گیتارها را با توجه به نوع سیم هایی که در درجه اول استفاده می کنند تقسیم کنیم.

 

گیتار Dreadnought

این نوع بدنه رایج ترین سبک گیتار آکوستیک برای اکثر نوازندگان گیتار است. وقتی در مورد گیتار آکوستیک صحبت می کنیم، این تصویر پیش فرضی است که به ذهن خطور می کند. این طرح توسط C.F Martin & Co در سال 1916 توسعه یافت و در دهه 1930 رایج شد. لحن گسترده و غنی که تولید می‌کرد، آن را برای زمانی که گزینه‌های تقویت‌کننده کمی وجود داشت یا اصلاً وجود نداشت، عالی کرد.

 

از آن زمان این طرح توسط بسیاری از بهترین تولیدکنندگان گیتار آکوستیک آمریکایی پذیرفته شده است که هر کدام برداشت خاص خود را از آن دارند. این گیتارها دو نوع بدنه متفاوت دارند. اول شانه مربعی با قسمت بالا و پایین مستقیم است. دومی شانه شیب دار با قسمت های گرد بالا و پایین می باشد.

 

بسیاری از اشکال بدنه آکوستیک مدرن، مانند auditorium و jumbo ، ریشه‌های خود را به طراحی dreadnought برمی‌گردانند. نسخه های بریده برای دسترسی آسان تر به فرت های بالایی وجود دارد. در حالی که برخی ممکن است طراحی cutaway را دوست نداشته باشند، اما در طول سال ها این سبک گیتار به یک استاندارد تبدیل شده است.

 

گیتار Parlor

گیتار Parlor یک آکوستیک با جثه کوچک است که به‌خاطر اهنگ‌های میان‌رده متمرکز و رده بالایی شناخته می‌شود. ژانرهای موسیقی که این گیتارها عمدتاً در آنها استفاده می شوند عبارتند از بلوز، فولک و راک.

 

ایده آل برای انگشت برداری، ابعاد کوچکتر گیتار Parlor، فعال کردن قسمت بالایی را آسان می کند. این بدان معنی است که می توانید با نواختن با نیروی کافی برای لرزاندن قسمت بالای گیتار صدای کامل تری دریافت کنید. این توانایی برای ایجاد تعادل بسیار مهم است.

 

شایان ذکر است که گیتارهای Parlor دارای مشخصات استاندارد نیستند. آنها در اشکال مختلف سنتی و مدرن از جمله 0,00 و 000 نوع بدن وجود دارند. صرف نظر از این، آنها اندازه کوچکی دارند و پاسخگویی مشابهی دارند.

 

گیتار مدل Orchestra 

مدل OM بین گیتار dreadnought و parlor قرار دارد. هم برای ضربه زدن و هم برای انگشت گذاری خوب عمل می کند. در حالی که ممکن است در هیچ یک از این زمینه ها عالی نباشد، یک ساز خوش ساخت همچنان یک ساز با صدای عالی و سازگار با سبک های مختلف است.

 

وضوح و تعریف نت این گیتارها واقعاً قابل توجه است. آنها دارای قسمت های بالا و پایین بلندتر و کمر کوچک هستند. این یک انتخاب عالی برای کسانی است که نت نوازی را ترجیح می دهند و برای هر خواننده و ترانه سرایی مناسب است.

 

گیتار کلاسیک

نوازندگان کلاسیک عمدتاً از گیتارهای زهی نایلونی استفاده می کنند. آنها صدای شیشه ای شفافی شبیه پیانو تولید می کنند. گیتارهای کلاسیک با وجود عرضه به بازار سنتی، روش‌ها و مواد مدرن تولید را پذیرفته‌اند. آنها کوچکتر از dreadnought هستند اما کمی پهن تر از گیتارهای Parlor استاندارد هستند.

 

از نظر اندازه، آنها به گیتارهای OM نزدیکتر هستند اما شکل مشخصی دارند. اکشن سیم کمی بالاتر است تا سبک های مختلف نواختن را تسهیل کند و عرض مهره حدود 0.2 تا 0.3 اینچ گسترده تر از همتایان سیم های فولادی معمولی است.

 

گیتار فلامنکو

گیتارهای فلامنکو دارای صفحات ضربه‌ای برای ضربه زدن ریتمیک موسیقی فلامنکو هستند. آنها عملکرد مناسبی برای ریف های سریع و ضربات ضربه ای دارند. اکشن پایین‌تر به‌ویژه زمانی که با شدت نواخته می‌شود، لحن متمایز و پرشور مترادف با فلامنکو تولید می‌کند. گیتارهای فلامنکو معمولاً در مقایسه با آکوستیک استاندارد سیم‌های فولادی، عرض مهره‌های بیشتری دارند.

 

گیتار Archtop

گیتارهای Archtop عمدتا توسط نوازندگان جاز استفاده می شود. آن‌ها به‌خاطر لحن منگنه گرم و ماندگاری محدودشان محبوب هستند. آنها به عنوان یک پونی تک ترفند برای کنسرت های جاز در نظر گرفته می شوند. این گیتارها معمولاً کمی حجیم تر از گیتارهای دیگری هستند که در این مقاله ذکر شده است. قابل حمل بودن مناسب آنها نیست اما صدایی که ایجاد می کنند بسیار منحصر به فرد است.